1 .TH VIM 1 "2002 Lut 22"
3 vim \- Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty
16 [opcje] \-q [plik błędu]
34 jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Może być
35 używany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych.
36 Użyteczny zwłaszcza przy edycji programów.
38 Posiada wiele usprawnień w porównaniu z Vi: wielo poziomowe cofanie zmian,
39 wiele okien i buforów, podświetlanie składni, edycja linii poleceń,
40 uzupełnianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd.
41 Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania różnić pomiędzy
45 W czasie korzystania z
47 można uzyskać obszerną pomoc z systemu pomocy on-line dzięki poleceniu ":help".
48 Zobacz rozdział POMOC ON-LINE poniżej.
52 jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem
58 jest uruchamiany poprzez:
60 vim [opcje] [lista plików]
62 Jeśli brak listy plików edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym
63 wypadku istnieje dokładnie jedna z czterech możliwości by wybrać jeden
64 lub więcej plików do edycji.
68 Pierwsza nazwa będzie nazwą bieżącego pliku, który zostanie wczytany
69 do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do
70 kolejnych plików można przejść dzięki poleceniu ":next". By otworzyć
71 plik, którego nazwa zaczyna się od myślnika należy listę plików
75 Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wejścia. Polecenia są
76 odczytywane ze standardowego wyjścia błędów, którym powinien być
80 Plik do edycji i początkowa pozycja kursora zależy od "znacznika",
81 rodzaju etykiety goto.
82 {znacznika} szuka się w pliku tags, związany z nim plik staje się
83 plikiem bieżącym i wykonuje się powiązane polecenie.
84 Zazwyczaj używa się tego sposobu dla programów w C, w których wypadku
85 {znacznik} powinien być nazwą funkcji.
86 W efekcie plik zawierający określoną funkcję staje się plikiem
87 bieżącym a kursor jest umieszczony na początku funkcji.
88 Zobacz ":help tag-commands".
91 Zacznij w trybie quickFix.
92 Plik [plik_błędów] zostaje zinterpretowany i pokaże się pierwszy błąd.
93 Jeśli brak opcji [plik_błędów] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji
94 'errorfile' (domyślnie "AztecC.Err" dla Amigi, "errros.err" dla innych
96 Do kolejnych błędów można przeskoczyć dzięki poleceniu ":cn".
97 Zobacz ":help quickfix".
99 W zależności od wywołania
101 zachowuje się inaczej (program może być cały czas tym samym
105 "Normalny" sposób, wszystko jest domyślne.
109 Przejdź do trybu Normalnego poleceniem ":vi".
110 Można także uruchomić poprzez argument "\-e".
113 Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposób będziesz chroniony
114 przed zapisywaniem pliku. Można także uruchomić poprzez argument
120 Można także uruchomić poprzez argument "\-g".
123 Wersja GUI w łatwym trybie.
125 Można także uruchomić poprzez argument "\-y".
127 rvim rview rgvim rgview
128 Podobnie jak powyżej, ale z ograniczeniami. Nie będzie można uruchomić
129 poleceń powłoki lub zawiesić
131 Można także uruchomić poprzez argument "\-Z".
133 Opcje można podać w dowolnej kolejności, przed lub po nazwach plików.
134 Opcje bez argumentów można łączyć po pojedynczym myślniku.
137 W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num".
138 Jeśli brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu.
141 W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wystąpieniu
143 Zobacz ":help search-pattern" by dowiedzieć się jakie są możliwości
149 {polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta się pierwszy plik.
150 {polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex.
151 Jeśli {poleceni} zawiera białe znaki musi być umieszczone w podwójnych
152 cudzysłowach (zależy to od używanej powłoki).
153 Przykład: Vim "+set si" main.c
155 Uwaga: Można użyć do 10 poleceń "+" lub "\-c".
158 {plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku.
159 Jest równoważne \-c "source {plik}".
160 {plik} nie może zaczynać się '\-'.
161 Jeśli nie podano {plik} zostanie użyty "Session.vim" (działa tylko
162 wtedy jeśli \-S jest ostatnim argumentem).
165 Podobne do "\-c", ale polecenie jest wykonywane tuż przed
166 interpretacją jakiegokolwiek pliku vimrc.
167 Można użyć do 10 takich poleceń, niezależni od poleceń od "\-c"
172 został skompilowany ze wsparciem dla języków arabskich (edycja od
173 prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia
175 w trybie arabskim, np. ustawia się opcja 'arabic'. W innym wypadku
176 pojawi się komunikat błędu i
182 Ustawi się kilka opcji, które umożliwią edycję plików binarnych lub
186 Kompatybilny. Ustawia opcję 'compatible'.
189 będzie zachowywał się jak Vi, nawet jeśli istnieje plik .vimrc.
192 Uruchom w trybie diff.
193 Powinno być dwa lub trzy nazwy plików jako argumenty.
195 otworzy wszystkie te pliki i pokaże różnice między nimi.
196 Działa jak vimdiff(1).
199 Otwórz {urządzenie} by używać jako terminal.
202 "\-d con:20/30/600/150".
205 Debugowanie. Przejdź do trybu debugowanie wykonując pierwsze polecenie
211 w trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako "ex".
216 w ulepszonym trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako
220 Pierszy plan. Dla wersji GUI.
222 nie nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony. Na Amidze
224 nie jest uruchomiony ponownie by otworzyć nowe okno.
225 Opcja powinna być użyta kiedy
227 jest wywoływany przez program, który ma zaczekać na koniec sesji (np.
229 Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie będą działać.
232 Pierwszy plan. Dla wersji GUI.
234 nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony.
237 Jeśli Vim został skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstów od
238 prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi
240 w trybie Farsi, np. zostawią ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'.
241 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
248 został skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI.
249 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
254 Wyświetli krótką pomoc o argumentach linii poleceń i opcjach. Potem
261 został skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do
262 lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi
264 w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'.
265 W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
272 używa pliku viminfo ta opcja wskaże jakiego pliku użyć zamiast
273 domyślnego "~/.viminfo".
274 Można też ominąć użycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE".
281 Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'.
284 Zmiana pliku jest niemożliwa.
285 Przestawia opcję 'write'.
286 Można cały czas zmienić zawartość bufora, ale zapisanie pliku nie jest
290 Opcje 'modifiable' i 'write' zostaną wyłączone, tak więc zmiany
291 w pliku oraz ich zapisanie nie są możliwe. Można wartość tych opcji
295 Tryb niekompatibylny. Przestawia opcję 'compatible'. Dzięki temu
297 będzie zachowywał się odrobinę lepiej, ale mniej zgodznie z Vi nawet
298 jeśli nie istnieje plik .vimrc.
301 Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie będzie
303 Wygodne jeśli instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np.
304 dyskietce). Ten cel można osiągnąć także przez ":set uc=0". Można
305 odwrócić przez ":set uc=200".
308 Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentację by
309 dowiedzieć się więcej.
312 Otwórz N okien w stosie.
313 Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
316 Otwórz N okien obok siebie.
317 Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
321 Kiedy brak N, otwórz jedną kartę dla każdego pliku.
324 Tryb tylko do odczytu.
325 Zostanie ustawiona opcja 'readonly'.
326 Cały czas można zmieniać bufor, ale będzie istniała blokada przed przypadkowym
328 Jeśli chcesz zapisać plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!".
329 Opcja \-R implikuje opcję \-n (zobacz poniżej).
330 Opcja 'readonly' może zostać przestawiona poprzez ":set noro".
331 Zobacz ":help 'readonly'".
334 Wypisz listę plików wymiany razem z informacjami o nich.
337 Tryb odzyskiwania danych.
338 Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwałtownie przerwanej sesji.
339 Plik wymiany to plik z taką samą nazwą co plik oryginalny z dodanym ".swp".
340 Zobacz ":help recovery".
343 Tryb cichy. Rozpoczęty tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja
344 "\-e" została podana przed opcją "\-s".
347 Zostanie wczytany plik {skrypt}.
348 Znaki w pliku zostaną zinterpretowane jakby były wpisywane.
349 To samo można osiągnąć poprzez polecenie ":source! {skrypt}".
350 Jeśli osiągnięto koniec pliku zanim edytor zakończył działanie, dalsze
351 znaki odczytywane są z klawiatury.
356 nazwę terminalu jakiego używasz.
357 Wymagane tylko wtedy jeśli nie działa automatycznie.
358 Powinien być to terminal znany
360 (builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo.
363 Użyj poleceń z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania.
364 Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania zostaną pominięte.
365 Używaj do edytowania plików specjalnych.
366 Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania poprzez
367 podanie nazwy "NONE".
368 Zobacz ":help initialization" by poznać więcej szczegółów.
371 Użyj poleceń z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI.
372 Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania GUI zostaną pominięte.
373 Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania GUI poprzez
374 podanie nazwy "NONE".
375 Zobacz ":help gui-init" by poznać więcej szczegółów.
378 Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomości o tym jaki pliki są wczytywane
379 i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny
380 argument N jest wartością 'verbose'. Domyślnie 10.
385 w trybie Vi, tak jakby program był nazwany "vi". Ma znaczenie
386 tylko wtedy jeśli program nazwany jest "ex".
389 Wszystkie wciśnięcia klawiszy, aż do zakończenia działania programu,
390 są zapisywane w {plik} .
391 Użyteczne jeśli chce się stworzyć skrypt do użycia z "vim \-s" lub
393 Jeśli {plik} istnieje, znaki są dopisywane.
396 Podobnie do \-w, ale istniejący plik jest nadpisywany.
399 Użyj szyfrowania podczas zapisywania plików. Zostaniesz poproszony
403 Nie łącz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytuł
404 okna i schowek nie będą wykorzystywane.
409 w łatwym trybie, tak jakby program został wywołany "evim" lub "eview".
411 będzie zachowywał się bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz.
414 Tryb ograniczony. Zachowuje się jakby nazwa programu zaczynała się od
418 Oznacza koniec opcji.
419 Argumenty po tej opcji będą traktowane jak nazwy plików. Używa się do
420 otwierania plików, których nazwy zaczynają się od '\-'.
423 Wyłącznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyjście.
426 Wyświetl informację o pomocy i zakończy, to samo co"\-h".
429 Potraktuj nazwy plików dosłownie i nie rozwiązuj kwantyfikatorów. Nie
430 ma znaczenia na Uniksach gdzie powłoka rozwiązuje kwantyfikatorów
433 Pomiń ładowanie wtyczek. Implikowane przy \-u NONE.
436 Połącz się z serwerem Vima i edytuj w nim resztę argumentów. Jeśli nie
437 znaleziono serwera zostanie zgłoszony błąd a pliki będą otwarte
440 \-\-remote\-expr {wyrażenie}
441 Połącz z serwerem Vima, rozwiąż w nim {wyrażenie} i wypisz rozwiązanie
442 na standardowe wyjście.
444 \-\-remote\-send {klawisze}
445 Połącz z serwerem Vima i wyślij do niego {klawisze}.
448 Tak samo jak \-remote, ale bez ostrzeżenia kiedy nie znaleziono
452 Tak samo jak \-remote, ale Vim nie zakończy dopóki pliki nie zostaną
455 \-\-remote\-wait\-silent
456 Tak samo jak \-\-remote\-wait, ale bez ostrzeżenie kiedy nie
460 Wypisz nazwy wszystkich serwerów Vima jakie można znaleźć.
462 \-\-servername {nazwa}
463 Użyj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla bieżącego Vima o ile
464 nie połączone z argumentem \-\-remote, wtedy jest to nazwa serwera do
468 Wyłącznie GTK GUI: Użyj mechanizmu GtkPlug by uruchomić gvima w innym
472 Wypisz informację o wersji i zakończ.
474 By rozpocząć wpisz ":help" w
476 Wpisz ":help temat" by uzyskać pomoc na określony temat.
477 Przykład: ":help ZZ" by uzyskać pomoc na temat polecenia "ZZ".
478 Użyj <Tab> i CTRL\-D aby uzupełnić tematy (":help
479 cmdline\-completion"). W plikach pomocy istnieją znaczniki by ułatwić
480 skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linków hipertekstowych,
482 Można w ten sposób zobaczyć całą dokumentację, np. ":help syntax.txt".
485 /usr/local/lib/vim/doc/*.txt
488 Użyj ":help doc\-file\-list" aby uzyskać pełną listę.
490 /usr/local/lib/vim/syntax/syntax.vim
491 Globalne uruchamianie podświetlania składni.
493 /usr/local/lib/vim/syntax/*.vim
494 Pliki składni dla różnych języków.
496 /usr/local/lib/vim/vimrc
497 Globalny plik uruchamiania
501 Osobiste parametry uruchamiania
504 /usr/local/lib/vim/gvimrc
505 Globalne uruchamianie gvima.
508 Osobiste parametry uruchamiania gvima.
510 /usr/local/lib/vim/optwin.vim
511 Skrypt używany w poleceniu ":options", dobry sposób do przeglądania
514 /usr/local/lib/vim/menu.vim
515 Globalne uruchamianie menu gvima.
517 /usr/local/lib/vim/bugreport.vim
518 Skrypt służący do tworzenia raportów o błędach. Zobacz ":help bugs".
520 /usr/local/lib/vim/filetype.vim
521 Skrypt do wykrywania typu pliku według jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'".
523 /usr/local/lib/vim/scripts.vim
524 Skrypt do wykrywania typu pliku według jego zawartości. Zobacz ":help 'filetype'".
526 /usr/local/lib/vim/*.ps
527 Pliku używane do drukowania PostScriptu.
529 Najświeższe wiadomości na stronie
532 <URL:http://www.vim.org/>
537 został napisany przez Brama Moolenaara z dużą pomocą innych osób.
538 Zobacz ":help credits" w
542 bazuje na Steviem, nad którym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews
543 i G.R. (Fred) Walter.
544 Mało już zostało z oryginalnego kodu.
547 Zobacz ":help todo" by poznać listę znanych problemów.
549 Pamiętaj że pewna ilość problemów, które mogą być uznawane przez
550 niektórych ludzi za błędy są w rzeczywistości spowodowane wiernością
551 w odtwarzaniu zachowania Vi.
552 Jeśli sądzisz, że inne rzeczy są błędami "ponieważ Vi robi to
553 inaczej", powinieneś przyjrzeć się bliżej plikowi vi_diff.txt (lub
554 wpisać ":help vi_diff.txt" w Vimie).
555 Sprawdź także opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'.